پس از تشخیص دروغ چه کنیم
پس از تشخیص دروغ چه کنیم
در این مقاله به پس از تشخیص دروغ چه کنیم می پردازیم
مقاله افراد قدرتمند، دروغگو های بهتری هستند را مطالعه نموده اید؟
شما دروغ آنها را تشخیص دادید؟…خب بعد؟
تشخیص دروغ بسیار دشوار است.
همچنین آسان نیست که بدانیم بعد از آن که دروغ را کشف کرده ایم، چه کنیم.
امکان دارد چند نوع حس را تجربه کنیم:
عصبانیت، اضطراب، نا امیدی و تعجب.
به علاوه، ما احتمالاً چند انگیزه متضاد خواهیم داشت:
آیا باید انتقام بگیریم یا سعی در احیای روابط کنیم؟
آیا باید از معامله منصرف شویم و یا سعی در به حداکثر رساندن ارزش به دست آمده از آن کنیم؟
آیا باید به طرف مقابل بگوییم که دروغ نگوید و یا منتظر باشیم و ببینیم بعد چه چیزی خواهد گفت؟
آیا باید او را دروغگو خطاب کنیم و بر روی اصول خود پایبند بمانیم
و یا اینکه عصبانیت و خشم خود را فرو ببریم و بر روی منافع مان تمرکز کنیم؟
در حالی که هیچ پاسخ صحیحی برای این سوالات وجود ندارد،
روشهای سیستماتیکی برای فکر درباره نحوه حل و فصل این تضادها وجود دارد.
اولین کاری که در این وضعیت میتوان انجام داد،آن است که آرام باشیم و با این حیله به گونه ایی مانند دیگر مشکلات مذاکره رفتار کنیم، یعنی به عنوان چیزی که نیاز است بهتر درک شود و با دقت حل و فصل شود.
مقاله دروغ گفتن را مطالعه نموده اید؟
سپس جواب سه سوال زیر را که به ما کمک خواهد کرد در این رابطه بهترین تصمیم را بگیریم،بدهیم.
سوال اول: آیا این شخص واقعا یک دروغگو است؟
آیا ممکن است که طرف مقابل ما حتی نداند آنچه که گفته است، صحیح نیست؟
به عبارت دیگر ممکن است که او قصد دروغ گفتن را نداشته باشد و فقط از روی بی اطلاعی این کار را کرده باشد.
اگر فکر میکنیم که او به ما دروغ گفته است، اما در این رابطه مطمئن نیستیم،
با استفاده از روش هایی که در بالا به آن اشاره شد، در مورد صحت و سقم آن بررسی کنیم.
اما در صورتی که مطمئن نیستیم که طرف مقابل به ما دروغ گفته است،
با دروغگو خطاب کردن او چیزی به دست نمی آوریم.
زیرا به طور قطع، او این ادعا و تهمت را انکار خواهد کرد و رسماً خود را در یک حالت کشمکش فزاینده خواهیم دید.
به علاوه، این را در ذهن داشته باشیم آنچه که به نظر ما دروغ می آید، ممکن است به نظر طرف مقابل ما دروغ نباشد.
اگر یک خریدار بفهمد که قیمت پایین تری امکانپذیر است، فکر خواهد کرد که فروشنده دروغ میگوید.
فروشنده قطعاً طور دیگری فکر میکند.
همینطور، زمانی که مدیران شبیه سازی مذاکره شرکت می کنند،
معمولاً یکی از دانشجویان اعلام میکند که طرف مقابلش در مذاکره دروغ گفته است و طرف مقابل نیز به شدت این اتهام را رد میکند.
معمولاً دروغگو هرگز یک عبارت ناصحیح را نمی گوید، اما اجازه می دهد که طرف مقابل گول بخورد.
در چنین شرایطی چه باید کرد؟
طرف مقابل را دروغگو خطاب نکنید، بلکه شرح دهید که احساس می کنید گمراه شده اید و یا فریب خورده اید.
سپس بحث کنید که آیا این فریب، از روی عمد بوده است یا خیر.
مقاله جلوگیری از دروغ و فریب را مطالغه نموده اید؟
در نهایت اینکه،
توجه کنید همه دروغها در همه زمینه ها و فرهنگها، “غیراخلاقی” محسوب نمی شوند.
اگر ما برای خرید یک اثر هنری در یکی از خیابانهای هند با یک فروشنده دوره گرد چانه زنی کنیم،
مطمئناً تعداد زیادی قیمت، توجیه و داستان خواهیم شنید که ساختگی می باشند.
تعداد کمی از افراد این سخنان را غیراخلاقی می دانند.
در واقع، این “زبانی” است که فروشنده با آن کسب و کار و تجارت می کند.
ولی همین رفتار در محیطهای دیگر می تواند بسیار غیر اخلاقی تلقی شود.
قبل از اینکه به طرف مقابل در مذاکره، برچسب عدم صداقت بزنیم،
مفروضات فرهنگی خود را در آن زمینه، مورد بازبینی و ارزیابی قرار دهید.
آیا این دروغ بود؟
و یا اینکه در محیطی مذاکره می کنید که هنجارهای آن را نمی دانید؟
سوال دوم: آیا مایلم این مذاکره را ادامه دهم؟
اگر مطمئن شویم کسی به ما به طور عمدی دورغ گفته است،
باید تصمیم بگیریم که آیا از مذاکره منصرف شویم و یا اینکه آیا چیزهای زیادی را با انجام این کار از دست می دهیم.
اگر مایل به انصراف به دلیل اصول اخلاقی هستیم، کار ما ساده است.
چنانچه تصمیم بگیریم که به هرحال با دروغگو مواجه شویم، اضطراب خودمان را در رابطه با این موقعیت بیان می کنیم.
اغلب، منصرف شدن کار ساده ایی نیست.
سوال سوم: آیا لازم است که به آنها هشدار دهم یا با آنها مقابله کنم؟
اگر مایل به ادامه دادن مذاکره هستیم، نباید طرف مقابل را “دروغگو” خطاب کنیم!
بلکه، به یک استراتژی نیاز داریم که با استفاده از آن نشان دهیم متوجه دروغ شده ایم و در عین حال، به طرف مقابل این فرصت را بدهیم که حفظ آبرو کند.
دو روش برای انجام این کار وجود دارد و روشی را که انتخاب میکنیم بستگی به آن چیزی دارد که سعی در رسیدن به آن داریم.
اگر از دروغ ناراحت نشده ایم، ولی می خواهیم که طرف مقابل در آینده، دیگر دروغ نگوید، باید از نسخه “هشدار” استفاده کنیم.
اگر دروغ بسیار فاحش بود و می خواهیم که در عوض تمایل خود برای ادامه مذاکره، او از ما عذرخواهی کند و یا به ما امتیاز دهد، باید از نسخه “تقابل” استفاده کنیم:
نسخه هشدار:
“ما متذکر شدیم که هزینه این مواد، ۱۰ هزار تومان برای هر واحد می باشد.
فکر میکنم که شاید لازم باشد داده های خود را بررسی کنید.
ما روابط خیلی محکمی با تعدادی از فروشندگان داریم و مطمئن هستیم که هزینه آن ۸ هزار تومان می باشد.
شاید شما با اطلاعات قدیمی سروکار دارید و یا اطلاعات درستی ندارید.
در هر صورت، اجازه دهید همانطور که پیش می رویم، درباره واقعیت ها و اعداد، بیشتر مراقب باشیم”
نسخه تقابل:
“شما متذکر شدید که هزینه این مواد ۱۰ هزار تومان برای هر واحد می باشد.
احساس میکنم لازم است به شما متذکر شوم که بر خلاف برخی از مشتریان شما، ما با تعدادی از فروشندگان ارتباط بسیار قوی داریم.
به همین دلیل، میدانیم که چه زمانی، یک فروشنده در حال افزایش هزینه ها میباشد.
به عنوان مثال، هزینه مواد مورد نظر واقعاً ۸ هزار تومان است.
ما با شما تا کنون به طور منصفانه ایی مذاکره کرده ایم و در این مذاکره به دنبال آنیم که برای هر دو طرف، ارزش خلق کنیم.
اما اکنون تا حدودی در مورد روشی که با شما مذاکره کرده ایم، ناراحت هستیم.
شاید برای مغایرت در عددهایی که داریم، توضیح خوبی داشته باشید. شاید اطلاعات شما نادرست باشند.
اما مایلم شما را آگاه کنم که ما در این معامله ناامید شده ایم.
آیا شما میتوانید کمک کنید تا دیدگاهتان را درک کنیم و روشی را به ما توصیه کنید که ما نسبت به احساس ناراحتی خود غلبه کنیم؟”
مقاله چگونگی برخورد با افراد دروغگو را مطالعه نموده اید؟
نتیجه گیری
همانطور که متوجه خواهیم شد، نسخه دوم، زبان محکمتری دارد و همچنین نیاز به عذرخواهی و یا امتیاز را می طلبد.
در برخی موارد، حتی اشکالی ندارد که ما یک امتیاز ویژه را به عنوان غرامت درخواست کنیم.
همچنین متوجه خواهیم شد که هر دو نسخه فوق، فرصتی را برای طرف مقابل به وجود خواهد آورد که حفظ آبرو کند.
اگر ما تصمیم گرفته ایم که به مذاکره و یا ارتباطانمان ادامه دهیم، این موضوع بسیار حیاتی است.
زمانی که احساس میکنیم ما را فریب داده اند، اغلب وسوسه می شویم که به سرعت تلافی کنیم.
نوابغ مذاکره، زمانی را صرف ارزیابی این موضوع میکنند که آیا طرف مقابل بی اطلاع بوده است و یا رفتارش را در این زمینه مناسب تلقی کرده است.
آنها همچنین، علایق و سلایق خود را در نظر میگیرند که ممکن است نیاز به پاسخی داشته باشند
و آنقدر قدرتمند باشد تا مشکل را مرتفع کند، و در عین حال آنقدر تحت کنترل باشد که به طرف مقابل، اجازه حرکت بدهد.
در این مقاله به پس از تشخیص دروغ چه کنیم پرداختیم
درباره علی بهرام پور
من علی بهرام پور، نویسنده، مدرس و مربی اصول و فنون مذاکره هستم و قصد دارم در این وبسایت مطالب کاربردی و مورد نیاز را که در سالیان فعالیتم در بلاروس و ترکیه و ایران عزیز بدست آوردم را به اشتراک بگذارم.
نوشته های بیشتر از علی بهرام پور4 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
خیلی مفید وکاربردی
باسلام
استادبهرام پورممنون از مقاله خیلی عالیتون
با سلام
مقاله خوبی بود، چگونه اضطراب خودمان را در رابطه با این موقعیت بیان می کنیم.؟
با تشکر
دروغ یک عمل است که آگاهانه و یا غیرآگاهانه ازانسان سرمی زند، تشخص دروغ یک تفکر عقلانی است تا ما بتوانیم فرق صحت و سقم یک موضوع را پیداوروی آن بحث کنیم، درقوانین مذاکره گاهی از دروغ مجاز برای ازبین بردن تنازعات کار گرفته می شود، اما دروغ دروغ است و نباید به آن پابند بود، مقاله ی شما خیلی پرمحتوا وآموزنده بود، سراپا خواندم، امید وارم این سلسله ادامه یابد. ممنون.